پی نوشت:
Gianni Berengo Gardin Photography Asciano, Siena 1961
به ذهن من اینو آورد: هر راه هزار فرسخی تنها با یک گام آغاز میشود.
فکر میکنم ضرب المثل چینی باشه
بدون شرح
چه زیبا!
عکس زیبایی بود. کاملا با چیزی که در ذهنت گذشت موافقم. اول هر جاده ای با اولین قدم شروع می شه. مهم اینه که این راه را چطور به آخرش رسوند؟!!!!
فکر کنم فوتوشاپه ! عنی اون خانم و آقا به عکس اضافه شدن انگار . بهر حال مهم اینه که از مناظر بین راه در کنار هم لذت ببرنو دست همو تو این راه بگیرن
یک گام تارهایی.راستی من چرا هر چی گام بر می دارم رها نمی شم . شاید دارم برعکس می رم ! عقب عقب ستارها اما درست گام برداشتند روحشان شاد
راستی این دو تا تا بخوان برسن اون بالا چقدر وزن کم می کنن ؟ اصلا چه خبره اون بالا ؟ بعدش سرازیری هم هست ؟
وبلاگ خیلی بدی داری به وبلاگ من هم سر بزن ........
راستی چه خبر از سی.... ها ؟ پوست گرفته شدن ؟
این کامنت دونی شما چقدر جا دره ؟
سلام
یعنی این ملکوت تا آخر این نقاشی و یا عکس رو تو جاده با حرفهاش پر کرد و اصلا اون دو نفر احساس خستگی نکردن. خدایی دمت گرم ملکوت عزیز. لذت بردیم
سلام...راست میگید،شرحی نمیخواد...پینوشت:همه راهها،هر فرسخی که باشند با یک گام آغاز میشوند...مهم است که بدانیم تهش به پرتگاهی نرسد...
این سکوتت آزار دهنده ست
بد نیست به وبلاگم سر بزنی. پست که نمی ذاری حداقل بهمون سر بزن که بدونیم سالمی...........
سلام رفیق...خوبین؟امیدوارم علت این نبودن گرفتاری نباشد و ایامتان به کام باشد...
بدون شرح
چه زیبا!
عکس زیبایی بود. کاملا با چیزی که در ذهنت گذشت موافقم. اول هر جاده ای با اولین قدم شروع می شه. مهم اینه که این راه را چطور به آخرش رسوند؟!!!!
فکر کنم فوتوشاپه ! عنی اون خانم و آقا به عکس اضافه شدن انگار .
بهر حال مهم اینه که از مناظر بین راه در کنار هم لذت ببرن
و دست همو تو این راه بگیرن
یک گام تارهایی.
راستی من چرا هر چی گام بر می دارم رها نمی شم .
شاید دارم برعکس می رم ! عقب عقب
ستارها اما درست گام برداشتند
روحشان شاد
راستی این دو تا تا بخوان برسن اون بالا چقدر وزن کم می کنن ؟
اصلا چه خبره اون بالا ؟
بعدش سرازیری هم هست ؟
وبلاگ خیلی بدی داری
به وبلاگ من هم سر بزن
..
.
.
.
...
راستی چه خبر از سی.... ها ؟

پوست گرفته شدن ؟
این کامنت دونی شما چقدر جا دره ؟
سلام
یعنی این ملکوت تا آخر این نقاشی و یا عکس رو تو جاده با حرفهاش پر کرد و اصلا اون دو نفر احساس خستگی نکردن. خدایی دمت گرم ملکوت عزیز. لذت بردیم
سلام...
راست میگید،شرحی نمیخواد...
پینوشت:
همه راهها،هر فرسخی که باشند با یک گام آغاز میشوند...
مهم است که بدانیم تهش به پرتگاهی نرسد...
این سکوتت آزار دهنده ست
بد نیست به وبلاگم سر بزنی. پست که نمی ذاری حداقل بهمون سر بزن که بدونیم سالمی...........
سلام رفیق...
خوبین؟
امیدوارم علت این نبودن گرفتاری نباشد و ایامتان به کام باشد...